പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസത്തിന് ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കൾ വലിയ വില നൽകേണ്ടിവന്നു

പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളെ, നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ നാമത്തിൽ നിങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും ആശംസകൾ. ഒരു പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസിയെന്ന നിലയിൽ എന്റെ ചില അനുഭവങ്ങൾ നിങ്ങളുമായി പങ്കിടാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, ഏഴ് പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ് ഞാൻ ആരംഭിച്ച ഒരു യാത്ര, ഇത് നിങ്ങളുടെ പാതയെ പ്രകാശപൂരിതമാക്കുകയും നിങ്ങൾ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളെ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.കർത്താവിനോടുള്ള നിങ്ങളുടെ നടത്തത്തിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ അവനു പ്രസാദകരമാണ്

ഞാൻ രണ്ടാം തലമുറ പെന്തക്കോസ്ത് ആണ്. ഒരു ദരിദ്രനായ, എന്നാൽ വളരെ കർശനമായ കത്തോലിക്കാ കുടുംബത്തിലാണ് ഞാൻ വളർന്നത്. കേരളത്തിലെ കൊച്ചിക്ക് സമീപമുള്ള ഞാറക്കൽ (വൈപീൻ ദ്വീപ്) എന്ന ഗ്രാമം. പ്രാദേശിക ചന്ത സ്ഥലത്ത് എന്റെ പിതാവിന് ഒരു ചെറിയ ബിസിനസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു. കൗമാരപ്രായത്തിൽ പതിനാലാമത്തെ വയസിൽ , എല്ലാ രാത്രിയും അച്ഛൻ വീട്ടിൽ വരുന്നതു ഞാൻ ഓർക്കുന്നു. മദ്യപിച്ച വരുന്ന പിതാവും, മദ്യത്തിൻറെ ലഹരി മാറാൻ പിതാവിന്റെ തലയിൽ വെള്ളം കോരി ഒഴിക്കുന്ന എന്റെ അമ്മയും .
എന്നിരുന്നാലും അദ്ദേഹം കുടുംബത്തെ പരിപാലിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ തുച്ഛമായ വരുമാനത്തിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുകയും ചെയ്തു. അക്കാലത്ത് ഞങ്ങൾ താമസിച്ചിരുന്നത് വൈദ്യുതിയോ പ്ലംബിംഗോ ഇല്ലാത്ത മുള ഷീറ്റുകൾ കൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച ഒരു ചെറിയ കുടിലിലായിരുന്നു
എന്നിരുന്നാലും, കുറച്ച് നാളുകൾക്കു ശേഷം  ഒരു വലിയ വരാന്തയുള്ള 5 മുറികളുള്ള ഒരു നല്ല വീട് പണിയാൻ പിതാവിന് കഴിഞ്ഞു. 

ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് വരുന്ന നിരവധി സുവിശേഷകന്മാരെയും പ്രസംഗകരെയും സ്വീകരിക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വീട് തുറന്നുഅവർ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുകയും ഓപ്പൺ എയർ മീറ്റിംഗുകൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു. ഞങ്ങൾ താമസിച്ചിരുന്ന സമൂഹത്തിൽ, അക്കാലത്ത്, കത്തോലിക്കർ മാത്രമാണ് ക്രിസ്ത്യാനികൾ.മറ്റ് ക്രിസ്ത്യൻ വിഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരെ ഞങ്ങളുടെ കമ്മ്യൂണിറ്റിയിൽ സ്വാഗതം ചെയ്തില്ല.

വരാൻ ധൈര്യപ്പെടുന്നവരെ ,പലപ്പോഴും മോശമായി,പ്രാദേശിക പള്ളിപുരോഹിതരുടെ പിന്തുണയോടെ കത്തോലിക്കരിൽ നിന്ന് പീഡനത്തിന് ഇരയാകുമായിരുന്നു.മീറ്റിംഗുകളിൽ മണലും കല്ലും എറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ എപ്പോഴും കുഴപ്പമുണ്ടാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു, സുവിശേഷകന്മാരെ സംസാരിക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല.
പക്ഷേ, എന്റെ പിതാവിന് അവരോട് ഒരു സോഫ്റ്റ് കോർണർ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവരെ സംരക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചു.പരിശുദ്ധാത്മാവ് പിതാവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയായിരുന്നു, ചുരുങ്ങിയ സമയത്തിനുള്ളിൽ പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു.
എന്റെ അമ്മ അദ്ദേഹത്തോടൊപ്പം പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസത്തിലേക്ക് ചേർന്നു, ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ പെന്തക്കോസ്ത് മീറ്റിംഗുകൾ നടത്താൻ ഞങ്ങളുടെ വീട് തുറന്നു.വാസ്തവത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ പ്രദേശത്തെ ആദ്യത്തെ പെന്തക്കോസ്ത് പള്ളി ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ ആരംഭിച്ചു.

അക്കാലത്ത് കൗമാരക്കാരനായതിനാൽ, എന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ ഈ പുതിയ വിശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ പൂർണ്ണമായും അകലെയായിരുന്നു.അവർ ഉച്ചത്തിൽ ശബ്ദമുണ്ടാക്കുന്നതും അന്യഭാഷകളിൽ സംസാരിക്കുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. ഞാൻ അപ്പോൾ എട്ടാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുകയായിരുന്നു.സ്കൂളിലെ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ കൂടുതലും കത്തോലിക്കരും ചിലർ ഹിന്ദുക്കളുമായിരുന്നു.അവരും എന്നെ പേരുകൾ വിളിച്ച് പരിഹസിക്കാനും പരിഹസിക്കാനും തുടങ്ങി. ഇതിനു കാരണം എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ ക്രിസ്തുവിനെ തങ്ങളുടെ രക്ഷകനായി സ്വീകരിച്ച് കത്തോലിക്കാസഭയുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും അവർ വിച്ഛേദിച്ചതായിരുന്നു.

ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾ കാരണം എനിക്ക് ഈ വിശ്വാസം അംഗീകരിക്കാനും ഇനി മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ജീവിക്കാനും കഴിയില്ലെന്ന് ഞാൻ ഹൃദയത്തിൽ തീരുമാനിച്ചു. വീട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഈ ആശയം മനസ്സിൽ വെച്ചുകൊണ്ട്, എല്ലാവരും ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഒരു രാത്രിയിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്ന് പോകാൻ തയ്യാറായി.ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ കൊണ്ടുപോകാൻ, ഞാൻ ഒരു ജോടി വസ്ത്രങ്ങൾ വിൻഡോയുടെ മുകളിൽ വച്ചു,. എനിക്കും ഒരു സ്വർണ്ണ മാല യും ഒരു മോതിരവും ഉണ്ടായിരുന്നു.എവിടെ പോകണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലെങ്കിലും അന്ന് രാത്രി വീട് വിട്ട്  ഓടിപ്പോകാനുള്ള മനസ്സ് ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തു.

ഞാൻ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു, ആ രാത്രി എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു വഴിത്തിരിവായിരുന്നു. ആ രാത്രി എനിക്ക് കർത്താവിന്റെ ദർശനം ഉണ്ടായി. യേശു തന്റെ മഹത്വത്തിൽ എന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുകയും എന്നിലേക്ക് കൈകൾ നീട്ടുകയും ചെയ്തു. അത് ഏകദേശം അർദ്ധരാത്രി സമയമായിരുന്നു, ഞാൻ ഉറക്കെ കരയുന്നത് എന്റെ മാതാപിതാക്കൾ കേട്ടു, അവർ എന്റെ മുറിയിൽ വന്നപ്പോൾ അവർ മുട്ടുകുത്തി കരയുകയും ചെയ്യുന്ന എന്നെ കണ്ടു. ഞാൻ എന്തിനാണ് കരയുന്നതെന്ന് അവർ എന്നോട് ചോദിച്ചു
 
അവർ പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസം സ്വീകരിച്ചതിനാൽ  ആ രാത്രി വീട്ടിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാനുള്ള എന്റെ തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ച് ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു
യേശുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ദർശനത്തെക്കുറിച്ചും ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. ആ നിമിഷം തന്നെ ഞാൻ ക്രിസ്തുവിനെ എന്റെ വ്യക്തിപരമായ രക്ഷകനായി സ്വീകരിച്ചു, എന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ അതേ വിശ്വാസം പിന്തുടരാൻ തീരുമാനിച്ചു

എനിക്ക് ഇപ്പോൾ 81 വയസ്സായി, എനിക്ക് എല്ലാം കർത്താവ് ആണെന്ന് എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയും. ഈ വർഷങ്ങളിലെല്ലാം, എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെയും എന്റെയും ഓരോ ആവശ്യങ്ങളും നിറവേറ്റുന്നതിൽ അദ്ദേഹം വിശ്വസ്തനാണെന്ന് ഞാൻ കണ്ടെത്തി. എന്റെ കുട്ടികൾക്കും എന്റെ പേരക്കുട്ടികൾക്കും  അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സാഹചര്യങ്ങളിലും അദ്ദേഹം നല്ലവനാണ്

അവർ എല്ലാം തങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരും മുത്തച്ഛന്മാരും തിരഞ്ഞെടുത്ത വഴികൾ പിന്തുടരുന്നു. അവരെല്ലാം സഭയിൽ വളരെ സജീവമാണ്, സൺ‌ഡേ സ്‌കൂൾ‌ അദ്ധ്യാപകരായി കർത്താവിനെ സേവിക്കുക്കുന്നു, വർഷിപ് ലീഡ് ചെയുന്നു, സംഗീത ഉപകാരങ്ങൾ വായിക്കുന്നു.

പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസം പിന്തുടരാനുള്ള എന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ തീരുമാനം കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതന്മാരും കത്തോലിക്കാ സമുദായത്തിലെ അംഗങ്ങളും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.  പള്ളിയിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളെ ആശയവിനിമയം നടത്തുക മാത്രമല്ല, ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ നിന്ന് ഞങ്ങളെ പുറത്താക്കാനുള്ള പദ്ധതികൾ അവർ ആസൂത്രണം ചെയ്തു. അത് ഞങ്ങളുടെ  ജീവിതം വളരെ ദുഷ്കരമാക്കി. ഞങ്ങളെ സ്വത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കുവാൻ അവർ തെറ്റായ രേഖകൾ സൃഷ്ടിക്കുകയും കോടതിയിൽ നിയമ വ്യവഹാരങ്ങൾ ഫയൽ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ചില അഭിഭാഷകരുടെ സഹായത്തോടെ ഈ വീട് കത്തോലിക്കാസഭയുടെ സ്വത്താണെന്നും അവർ അവകാശപ്പെട്ടു, കോടതി ഞങ്ങൾക്കെതിരെ വിധിച്ചു.

ഒരു സുപ്രഭാതത്തിൽ കോടതി ഉദ്യോഗസ്ഥർ വന്നു കോടതി ഓർഡർ   കാണിച്ചുതന്നു
ഞങ്ങളുടെ വീട് അവർക്ക് നൽകി, ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങണം.  പക്ഷേ, പെന്തക്കോസ്ത് വിശ്വാസത്തെ നിരാകരിക്കുകയും കത്തോലിക്കാ മതം അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്താൽ ഞങ്ങളുടെ വീട് തിരികെ ലഭിക്കുകയും ഞങ്ങളുടെ നിയമപരമായ ചെലവുകൾ അവർ നൽകുകയും ചെയ്യും. എന്റെ പിതാവ് വളരെ ശക്തനായിരുന്നു; അനന്തരഫലങ്ങൾ എന്തായിരിക്കുമെന്ന്  അറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ  കർത്താവിനെ അനുഗമിക്കാൻ  ദൃഡചിത്തനായിരുന്നു.

ആ ദിവസം വിശ്വാസത്തിനും കർത്താവിനുമായി ഭവനരഹിതരുടെ അവസ്ഥ സ്വീകരിക്കാൻ അന്ന് ഞങ്ങൾ തയ്യാറായിരുന്നു. ആ സമയത്ത്, ഞങ്ങളുടെ 3 പേർ ഉൾപ്പെടെ 13 അംഗങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ താമസിച്ചിരുന്നു. സഹോദരങ്ങൾ, 2 സഹോദരിമാർ എന്റെ പ്രായമായ മുത്തശ്ശിമാർ, ഞങ്ങളുടെ അമ്മായിയും മക്കളും.

യാതൊരു മടിയും കൂടാതെ ഞങ്ങൾ "പുൽത്തൊട്ടിയിൽ ജനിച്ച് ലോകത്തിന് വന്ന യേശുവിനെ നമുക്ക് പിന്തുടരാം. ഈ ലോകത്തിന്റെ മുഴുവൻ പാപത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള യാഗമായി കാൽവരിയിലെ ക്രൂശിൽ ജീവിക്കുകയും മരിക്കുകയും ചെയ്തു"  എന്നർത്ഥം വരുന്ന ഒരു ഗാനം ആലപിച്ച് ഞങ്ങളുടെ വീട് വിട്ടു .ഞങ്ങൾക്ക് അടുത്തുള്ള നിരവധി ബന്ധുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, കത്തോലിക്കാ പുരോഹിതരുടെ പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ ഭയന്ന് ആരും അവരുടെ വീടുകളിൽ രാത്രി ചെലവഴിക്കാൻ ഞങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചില്ല. മൂന്നര വർഷം ഞങ്ങൾ വീടില്ലാത്തവരുടെ ജീവിതം നയിച്ചു, ഈ രാജ്യത്തെ ആളുകളെയും നിങ്ങൾ കാണുന്നത് പോലെ തന്നെ, വീടില്ലാത്തവർ റോഡരികിലോ പാർക്കുകളിലോ രാത്രി ചെലവഴിക്കുന്നു

ആദ്യ വർഷത്തിൽ, രാത്രി മറവിൽ. എന്റെ അമ്മ എന്റെ സഹോദരന്മാരിൽ ഒരാളെ പ്രസവിച്ചു. എന്റെ മുത്തച്ഛൻ മരിച്ചപ്പോൾ, പിതാവിന്  മൃതദേഹം കടൽത്തീരത്ത്  കുഴി സ്വയം കുഴിച്ചു മൃതദേഹം കുഴിച്ചിടേണ്ടിവന്നു,റോഡരികിൽ താമസിക്കുന്ന സമയത്ത് ഞങ്ങളിൽ 9 പേരെ ചിക്കൻ പോക്സ് ബാധിച്ചു. 

ആ വർഷങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾക്ക് കടന്നുപോകേണ്ടിവന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ, ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള പലതും വിവരിക്കാൻ സമയമെടുക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ജീവിതത്തിലെ മറ്റ് പല ദുഷ്‌കരമായ സാഹചര്യങ്ങളിലൂടെ ഞാൻ കടന്നുപോയി, അവയിൽ ചിലത് പരാമർശിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. 1958 ൽ, എന്റെ ഓഫീസിലേക്കുള്ള യാത്രാമധ്യേ ഞാൻ ഒരു മാരകമായ ബസ് അപകടത്തിൽ പെടുകയും എനിക്ക് നിരവധി ശസ്ത്രക്രിയകൾ നടത്തുകയും ഇടത് കാൽ മുറിച്ചുമാറ്റുകയും ചെയ്തു പരിക്കുകൾക്ക് എനിക്ക് ഏഴര മാസം ആശുപത്രിയിൽ കഴിയേണ്ടിവന്നു

ഞാൻ ആശുപത്രിയിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ എന്റെ ആദ്യ മകൻ ഷാജി ജനിച്ചു. ഞാൻ ഹൈദരാബാദിൽ ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ എനിക്ക് രണ്ട് ഹൃദയാഘാതം ഉണ്ടായി. 1996-ൽ എനിക്ക് ഒരു ട്രിപ്പിൾ ബൈപാസ് ശസ്ത്രക്രിയ നടത്തേണ്ടിവന്നു, അതിനുശേഷം മറ്റ് ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു.

നമ്മുടെ കർത്താവ് വിശ്വസ്തനാണ്. എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് ഒരു ദേശത്തേക്ക് പോകുവാൻ യഹോവ പിതാവായ അബ്രഹാമിനെ വിളിച്ചപ്പോൾ, അവൻ കാണിച്ചുതന്നപ്പോൾ, താൻ വാഗ്ദാനം ചെയ്ത കാര്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാൻ കർത്താവിന് കഴിയുമെന്ന് വിശ്വസിച്ച് അവൻ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു. പിന്നീടുള്ള യാത്രയിൽ ദൈവം തന്റെ മക്കളെയും പിൻഗാമികളെയും അവനു ശേഷമുള്ള എല്ലാ തലമുറകളെയും അനുഗ്രഹിക്കുമെന്ന് അബ്രഹാമിന് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു.

ഈ വാഗ്ദാനങ്ങൾ എല്ലാ ദൈവമക്കൾക്കും ഉള്ളതാണെന്ന് ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്നു, എന്റെ ജീവിതത്തിലും അവൻ അവയെല്ലാം നിറവേറ്റി. ദൈവം എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചു എന്നു മാത്രമല്ല, എന്റെ കുടുംബത്തെയും എന്റെ മക്കളെയും അവരുടെ കുടുംബങ്ങളെയും മക്കളെയും അനുഗ്രഹിച്ചു.

ഞങ്ങൾ ഫോർട്ട് കൊച്ചിയിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ പാസ്റ്റർ എം വി തോമസിന്റെയും എന്റെയും പരേതനായ പി ടി സേവ്യറിന്റെയും ശ്രമഫലമായി, 1960 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ എറണാകുളത്തെ വളഞ്ഞമ്പലത്തു ഐപിസി ഹെബ്രോൺ പള്ളി ആരംഭിക്കുകയെന്നത് ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയായിരുന്നു,  സഭയുടെ സെക്രട്ടറിയായി തുടക്കം മുതൽ തുടർച്ചയായി സേവിക്കാൻ ദൈവം എനിക്ക് അവസരം നൽകി. 1973 ൽ ഞങ്ങൾ  കോയമ്പത്തൂരിലേക്ക് മാറി.

1976 മുതൽ 1990 വരെ ഞങ്ങൾ 14 വർഷം ഹൈദരാബാദിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ, ഗ്രേറ്റർ ഹൈദരാബാദ് പ്രദേശത്തെ കുക്കാത്പള്ളി, ഐ‌ഡി‌എ ജീഡിമെറ്റ്‌ല, രാമചന്ദ്രപുരം, പട്ടാംചേരു, ലങ്കർ ഹൗസ്  എന്നിവിടങ്ങളിൽ നിരവധി ഐ‌പി‌സി പള്ളികൾ ആരംഭിക്കാനും പിന്തുണയ്ക്കാനും ദൈവം എന്റെ കുടുംബത്തെ പ്രാപ്തനാക്കി. 
1990 ൽ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ലേക്ക് മാറി.

ദൈവം നമ്മുടെ പിതാക്കന്മാർക്ക് നൽകിയ വാഗ്ദാനങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നു. നിങ്ങളുടെ ഭാവിയെയും നിങ്ങളുടെ തലമുറയെയും കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നതിൽ നിങ്ങൾ വിശ്വസ്തരാണെങ്കിൽ തീർച്ചയായും അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും നിങ്ങൾ വീട്ടിൽ ഇരിക്കുമ്പോഴും റോഡിലൂടെ നടക്കുമ്പോഴും നിങ്ങൾ കിടക്കുമ്പോഴും എഴുന്നേൽക്കുമ്പോഴും അവരെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുക. നാം ചെയ്യേണ്ട വലിയ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിരിക്കുക, എല്ലാ ഭൗതികാനുഗ്രഹങ്ങളും നൽകി ദൈവം നിങ്ങളെ പ്രത്യേക രീതിയിൽ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു.

കർത്താവിനോട് നന്ദിയുള്ളവരായിരിക്കുകയും ഈ മഹത്തായ വിശ്വാസത്തിന്റെ ബാറ്റൺ വരും തലമുറയ്ക്ക് കൈമാറുകയും ചെയ്യുക. ദൈവം നിങ്ങളെ സമൃദ്ധമായി അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ.

Source: Divyavartha